Er zijn in dit leven wel meer dingen die ik niet zo goed begrijp, maar het succes van dit West-Vlaams drietal uit Gent over heel Vlaanderen is één van de mysteries waar ik niet meteen een verklaring voor heb. Let wel: ik vind de muziek, die ze maken bijzonder goed, maar ik begrijp, zonder tekstboekje in de hand, niet eens een kwart van wat er gezongen wordt. Mét tekstboekje erbij kan dat, op sommigen momenten oplopen tot de helft. En dan mag ik nog prat gaan op een middelbareschooltijd, waarin ik door West-Vlamingen omringd werd…Laten we het erop houden dat het aan mij ligt.

Hoe dan ook, de lof van onze eigen Heartbreakers is, exact drie weken na het verschijnen van hun tweede plaat, al lang en breed gezongen in allerlei “grote” media, onze nationale radio pikte de plaat heel hard op en de Radio 1 sessie van een week geleden was heel leuk om beluisteren. Ik vrees dus dat ik weinig zal kunnen toevoegen: wat moet en kan gezegd en geschreven worden is allang aan de wereld geopenbaard.

Ertebrekers hebben een geweldige formule bedacht en exploiteert die ook op deze tweede plaat volop: zomer alom -de plaattitel is niet geheel toevallig gekozen, denk ik- en feelgood funk bij bakken. Afgewisseld of gelardeerd met knappe raps, opgesierd met trombone en sax waar nodig en gewenst en verder retestrak ingespeeld door de heren Lesage, Kowlier en “Jefferson” Bearelle.

Volslagen uniek, bij momenten redelijk prettig gestoord, maar wel altijd heel dansbaar en van heerlijke effecten en synthklanken voorzien, die je regelrecht naar de jaren ’80 terugkatapulteren. We waren nog (min of meer) jong toen en vandaag moeten we vaststellen dat we nog wel mee willen, maar dat dat niet zo best meer lukt: dit is heerlijke bubblegum-retro-soul-funk, waar je wel mee zou willen meezingen, als de zon voldoende hard schijnt.

Plezant plaatje van drie gedegen muzikanten uit de onbegrijpelijke borstels-en-schoenenregio van ons Vlamenland. Geen kwaad woord erover, al denk ik dat ook deze nummers meer vonken en vuur zullen geven op het podium, dan in de huiskamer. Nu, daar zal het allicht niet aan ontbreken, komende zomer: ik vind het geen gewaagde voorspelling, als ik zeg dat deze kerels op elk podium zullen opduiken, dat groot genoeg is om hen toe te laten hun danspasjes uit te voeren. Het weze hen van harte gegund !

(Dani Heyvaert)